بیش فعالی بزرگسالان
اختلال بیش فعالی و یا کم توجهی (ADHD) یک اختلال عصبی -رفتاری است که معمولاً در دوران رشد آغاز میشود و علائم آن در دوران نوجوانی و سپس در بزرگسالی ادامه مییابد بنابر این بزرگسالان نمیتوانند به طور مستقیم به اختلال بیش فعالی مبتلا شوند.
بر اساس مطالعات، ماندگار بیشفعالی در بزرگسالی میتواند ریشه در کودکی داشته باشد و عوارض و تأثیرات آن بر فرد موثر باقی بماند.
صحبت در مورد تأثیرات بلندمدت اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) در افراد بزرگسال بسیار مهم است. در طول زندگی، افراد مبتلا به ADHD ممکن است با مشکلات مختلفی روبهرو شوند. این مشکلات عبارتند از:
۱٫ توانایی متغیر در تمرکز: برخی افراد ممکن است با پایداری نسبی در توانایی تمرکز روبرو شوند، اما برخی دیگر ممکن است با عدم توانایی مداوم در حفظ تمرکز مواجه باشند.
۲٫ کنترل حرکات بیهدف: برخی افراد ممکن است با گذر زمان و در اثر رشد و تغییرات شخصیتی، کنترل حرکات بیهدف خود را بهبود بخشند. اما برخی دیگر ممکن است به تعداد کمتری از این حرکات ناقص همراه باشند.
۳٫ دشواریهای درک و توجه: دشواریهای مرتبط با درک و توجه همچنان میتوانند در زندگی بزرگسالان با ADHD موجود باشند، اگرچه ممکن است با تجربه و آموزهها تا حدی مدیریت شوند.
۴٫ مشکلات در مدیریت زمان و وظایف روزمره: مدیریت زمان و انجام وظایف روزمره ممکن است همچنان چالشبرانگیز باشد و نیاز به استفاده از استراتژیهای مدیریتی داشته باشد.
مهم است بدانید که هر فرد ممکن است تجربه متفاوتی از ADHD داشته باشد و تأثیرات این اختلال میتوانند در هر فرد متغیر باشند. با این حال، با مشاوره مناسب، استفاده از تکنیکها و درمانهای مخصوص، و تلاش برای بهبود مهارتهای مدیریتی، افراد مبتلا به ADHD میتوانند در زندگی روزمره بهبودی داشته باشند و با چالشها بهتر مقابله کنند.
علائم بیشفعالی در بزرگسالان کدام اند؟
علائم بیشفعالی در بزرگسالان میتواند متفاوت و متنوع باشد. برخی از علائم متداول شامل عدم توجه به جزئیات، انگیزه برای شروع کارهای جدید و عدم تمرکز بر کارهای انجام نشده یا نیمهانجام، دشواری در حفظ نظم و برنامهریزی، گم شدن مداوم اشیاء، مشکلات حافظه و فراموشی، بیقراری و عدم تسلط بر اضطراب، دشواری در تحمل سکوت و نوبتها، پاسخهای بیارتباط و نوسانات شدید در حالت روحی و واکنشهای احساسی میباشد.
این علائم میتواند زندگی روزمره فرد را تحت تأثیر قرار دهد و اگرچه با گذشت زمان ممکن است کاهش یابند، اما معمولاً کاملاً ناپدید نمیشوند. بهترین روش برای مدیریت ADHD در بزرگسالان شامل استفاده از راهکارهای رفتاری، مشاوره، و در موارد لازم، داروهای معمولاً تجویز شده توسط متخصصین است تا فرد بتواند با این عوارض متعدد و متنوع بهتر مقابله کند و عملکرد روزانه خود را بهبود بخشد.
علائم بیشفعالی در برخی از افراد مبتلا با افزایش سن، کاهش مییابند.
بااینحال، برخی از بزرگسالان همچنان علائم آن را دارند که در عملکرد روزانه آنها اختلال ایجاد میکنند. نشانههای اصلی بیشفعالی در بزرگسالان مبتلا، مشکل در توجه، هیجان زیاد و بیقراری هستند. شدت این علائم از فردی به فرد دیگر متفاوت است.
بعضی متخصصان موارد زیر را از علائم بیماری بیش فعالی در بزرگسالان مطرح کرده اند:
• بی دقتی و توجه نکردن به جزئیات کارها
• همیشه می خواهند کارهای جدیدی را انجام دهند در حالی کارهای قبلی را نیمه کاره رها می کنند
• ضعق داشتن زیاد در نظم و سازماندهی امور
• نداشتن توانایی در تمرکز یا اولویت بندی امور
• دائما اشیا را گم می کنند
• دچار فراموشی می شوند
• داشتن حالت بی قراری و بی تابی
• برای حفظ سکوت دچار مشکل هستند و خارج از نوبت صحبت می کنند
• جواب های بی ربط به سوال ها و اکثرا حرف زدن دیگران قطع خواهند کرد
• نوسانات خلقی و واکنش های احساسی سریع
• ناتوانایی در مدیریت استرس خود
• خطر کردن در فعالیت ها بدون توجه به امنیت شخصی یا امنیت دیگران
نشانههای ADHD در بزرگسالان میتواند شامل مواردی نظیر:
دشواریهای مرتبط با توجه، کنترل انگیزش و عملکرد اجرایی، مشکلات در مدیریت زمان، نقص در تواناییهای سازماندهی، افتراق و تمرکز و ناتوانی در کنترل احساسات باشد. برخی از بزرگسالان ممکن است علائمی مانند فراموشی، ناتوانی در پایداری در وظایف یا مشکلات در تصمیمگیری تجربه کنند که میتواند ناشی از ADHD باشد.
- بازه توجه کوتاه
- مشکل در تمرکز در محل کار
- مشکل در به خاطر سپردن نام ها، اعداد یا تکه های اطلاعات
مهمترین چیز این است که افراد بزرگسال با احتمال ADHD نیاز به ارزیابی تخصصی دارند تا اینکه آیا علائم آنها ناشی از این اختلال هستند یا نه. تشخیص دقیق ADHD در بزرگسالان نیازمند بررسی گستردهای از تاریخچه رفتاری، ارزیابیهای روانشناختی، و بررسیهای پزشکی است تا بتوان بهطور دقیق تشخیص داد که آیا این افراد واقعاً از این اختلال رنج میبرند یا خیر.
پس برای تشخیص بهتر این بیماری بهتر است به مراکز تخصصی و پزشکان متخصص مراجعه کرده تا هر چه زودتر در مورد این بیماری و اختلال متوجه شوید. که معتبرترین و بزرگ ترین مرکز تخصصی مغز و اعصاب، کلینیک رها بوده که از روانپزشکان و متخصصان ماهری در نجوعه خود استفاده می کند.
معمولاً، افراد بزرگسالی که ADHD داشتهاند، در طول زندگی خود ممکن است با مشکلاتی مانند عدم توانایی در تمرکز، کنترل کردن حرکات بیهدف، دشواریهای درک و توجه، ناتوانی در مدیریت زمان و وظایف روزمره روبهرو شوند.
به طور کلی، این اختلال تأثیرات متنوعی بر عملکرد روزمره و کیفیت زندگی فرد دارد و باید از طریق مشاوره و درمانهای متناسب با هر فرد، بهبود یابد.
بیش فعالی در هر سنی با تشخیص و ارزیابی قابل کنترل و بهبود است!
با توجه به احتمال ابتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) در افراد بزرگسال، ارزیابی تخصصی از اهمیت بسیاری برخوردار است تا تشخیص دقیق این اختلال انجام شود. تشخیص ADHD در بزرگسالان نیازمند انجام بررسیهای گستردهای است که شامل موارد زیر میشود:
- بررسی تاریخچه رفتاری: در این مرحله، پزشک یا متخصص مورد نظر نیازمند جمعآوری اطلاعات مفصلی از تاریخچه رفتاری فرد میباشد. این شامل نقاط قوت و ضعف، علائم و علتهای احتمالی مشکلات رفتاری میشود.
- ارزیابیهای روانشناختی: ارزیابیهای روانشناختی متخصص به منظور بررسی توجه، حافظه، تمرکز، وظایف اجرایی و عملکرد شناختی دقیقتری انجام میدهند. این ارزیابیها به تشخیص دقیقتر نقص توجه و بیش فعالی کمک میکنند.
- ارزیابیهای پزشکی: برخی از علائم ADHD ممکن است ناشی از مشکلات پزشکی دیگر باشند. این شامل ارزیابیهای مرتبط با سلامت جسمی و آزمایشهای مورد نیاز میشود تا علل پزشکی احتمالی بررسی شوند.
- مشاوره و مصاحبه با فرد: مصاحبه با فرد مبتلا به ADHD و درک نقاط قوت و ضعف او و تأثیر این اختلال بر زندگی او نیز از اهمیت ویژهای برخوردار است.
ارزیابی تخصصی اینگونه ترکیبی از بررسیها و مشاورهها را شامل میشود تا به تشخیص دقیقتری از اختلال نقص توجه و بیش فعالی در بزرگسالان بپردازد. این اقدامات اولیه میتوانند به افراد و خانوادههایشان کمک کنند تا برنامههای مدیریتی و درمانی مناسبتری را طراحی کنند.
کلینیک گفتاردرمانی نیاوا آماده ارزیابی و برنامه ریزی برای کنترل و بهبود بیش فعالی است.
به منظور دریافت تشخیص دقیق تر، بهتر است به کلینیک گفتاردرمانی نیاوا مراجعه کنید تا هر چه زودتر در مورد این اختلال اطلاعات بیشتری کسب کنید و راهکار های لازم برای بهبود و کنترل این موضوع را تحت نظر و راهبری متخصصین این حوزه پیش ببرید.
افراد بزرگسالی که با اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) مواجه هستند، با مشکلات گوناگونی در زندگی روزمره خود ممکن است روبرو شوند. این مشکلات شامل موارد زیر میشود:
۱٫ عدم توانایی در تمرکز: افراد مبتلا به ADHD معمولاً دشواری در حفظ تمرکز بر روی وظایف و کارها را تجربه میکنند. این امر میتواند باعث کاهش بهرهوری در کارهای روزمره شود.
۲٫ کنترل کردن حرکات بیهدف: افراد با ADHD بهطور معمول دشواری در کنترل حرکات بیهدف و بیقراری دارند. این میتواند به عنوان بیآرامی ناشی از اختلال در سیستم عصبی آنها ظاهر شود.
۳٫ دشواریهای درک و توجه: این اختلال ممکن است با دشواریهای در درک و توجه به جزئیات و جزییات کوچک در موقعیتهای مختلف همراه باشد.
۴٫ ناتوانی در مدیریت زمان و وظایف روزمره: مدیریت زمان و انجام وظایف روزمره برای افراد با ADHD ممکن است چالشبرانگیز باشد. آنها معمولاً دشواری در برنامهریزی و انجام کارها به موقع دارند.
تأثیرات این اختلال بر عملکرد روزمره و کیفیت زندگی افراد میتواند به شدت تحتالشعاع باشد. با ارائه مشاوره مناسب و انجام درمانهای مخصوص به هر فرد، میتوان بهبودی محسوسی در وضعیت زندگی آنها ایجاد کرد و به آنها کمک کرد تا با این چالشها بهتر مقابله کنند.